Onderzoeken

Bij een bronchoscopie kijkt je longarts met een dunne flexibele slang met daarop een lens of een kleine videocamera in je luchtwegen.

Bij een bronchoscopie kijkt de kinderlongarts met een dunne flexibele slang met daarop een lens of een kleine videocamera in de luchtwegen.

Bij een cystoscopie kijkt de uroloog via een smal buisje met een camera (cystoscoop) in de plasbuis en blaas. Dat gebeurt onder lokale verdoving.

Deze ingreep helpt bij het stellen van de juiste diagnose. Via een insnede boven het borstbeen nemen artsen stukjes weefsel om te onderzoeken.

Bij een pleuroscopie kijkt je arts met een kleine camera of pleuroscoop naar je longvliezen (pleurabladen). Je bent hierbij verdoofd, maar je blijft zelf ademen.

Een kleurenechografie brengt via een probe op de borstkas of slokdarmsonde de structuur en bloedstroom binnen het hart gedetailleerd in beeld.

Door een contrastvloeistof in een ader in te spuiten, lichten de bloedvaten in het netvlies op en worden kleine afwijkingen veel duidelijker. Een camera legt de beelden vast.

Bij een klierbiopsie neemt de hematoloog een klier weg om die te laten onderzoeken in het labo. Het is een kleine ingreep onder lokale verdoving.

De arts onderzoekt de brandwonden, bepaalt de diepte en uitgebreidheid en dient de eerste zorg toe: de wonden koelen, spoelen en ontsmetten.

Artsen onderzoeken je handen, polsen en/of ellebogen. Ze voeren tests uit om de huidige functie te evalueren.

Bij een klinisch onderzoek heb je een grondig gesprek met de arts en onderzoekt die je steun- en bewegingsstelsel om te kijken of alles nog goed werkt.

Bij dit onderzoek onderzoeken we je van kop tot teen waarbij het bewegingsstelsel meestal centraal staat. Soms komen er bijkomende evaluaties van het hart, de longen, enz. bij.