Elk jaar stuurt mijn bedrijf me langs het ziekenhuis voor een grondige medische screening: een bloedonderzoek, oog- en oortesten, ... En ook een nazicht van mijn hart. Tijdens mijn laatste controle werden plots hartritmestoornissen vastgesteld. Ik had er zelf helemaal niets van gemerkt, maar mijn hart sloeg onregelmatig. Dat moest aangepakt worden, omdat het de kans op een beroerte aanzienlijk vergroot.
Ik kom oorspronkelijk uit Zweden, maar verhuisde tien jaar geleden voor mijn job naar België. Mijn vrouw beviel hier van onze twee kinderen en ik mocht dus al ervaren hoe goed de gezondheidszorg hier is. Dat was dit keer niet anders: de dokters en verpleegkundigen waren zeer professioneel en omringden me met de beste zorgen. Ik werd goed begeleid en kreeg veel tekst en uitleg - allemaal goed verstaanbaar in het Engels.
Het meest onder de indruk was ik van de snelheid en efficiëntie: een paar dagen na mijn check-up lag ik al onder de scanner, zodat mijn hart nog eens in detail kon worden bekeken. En drie dagen later werd de ingreep - een ablatie - uitgevoerd: de hartritmestoornis werd als het ware bevroren. Het was een relatief kleine ingreep die erg vlot verliep. Ik ging om tien uur binnen, lag om half twaalf op de operatietafel, en mocht ‘s avonds al naar huis.
Ik had me vooraf de vraag gesteld of ik wel iets zou merken van de behandeling. Aangezien ik geen klachten had, leek het me onwaarschijnlijk dat ik me achteraf anders - laat staan, beter - zou voelen. En toch, ik voel mijn hart nu pas echt slaan zoals het moet. Kalm en regelmatig. Ik kan zorgeloos oud worden.
Wat een meevaller dat mijn bedrijf me tot een medische check-up ‘verplichtte’. Anders had ik veel langer met de hartritmestoornis rondgelopen - met alle risico’s van dien. Het toont maar aan hoe belangrijk preventie is. We nemen ons lichaam en onze gezondheid nog te vaak als vanzelfsprekend, terwijl een regelmatige controle en een vroegtijdige opsporing heel wat leed kan besparen. Een aanrader dus.