Pijnteam voor kinderen

Pijn is niet alleen een onplezierige en subjectieve ervaring maar in de eerste plaats een signaal van het lichaam dat er iets misloopt.  

Pijn kan het genezingsproces vertragen. Zo kan pijn ervoor zorgen dat je kind minder goed slaapt, minder eet, geen zin heeft om te spelen of gewoon stiller en humeurig is.

• Emoties, angst en stress
• Persoonskenmerken  
• Pijnervaringen uit het verleden
• Opvoeding  
• Socio-culturele achtergrond

• Baby’s hebben geen pijn.
• Kinderen hebben minder pijn dan volwassenen.
• Een kind dat stil in een hoekje zit, heeft geen pijn.
• Door pijn te behandelen, maskeer je de symptomen en dat staat een goede diagnosestelling in de weg.
• Men moet kinderen zo weinig mogelijk pijnmedicatie geven omwille van de nevenwerkingen.
• Pijnmedicatie mag pas worden gegeven, als de pijn heel hevig is.
• Een suppo is de beste pijnstilling voor kinderen.
• Pijn hoort er nu eenmaal bij.
• Alle pijnstillers mogen gebroken, geplet of opgelost worden.

De gezichtjesschaal bestaat uit 6 verschillende gezichtjes. Het eerste gezichtje komt overeen met ‘geen pijn’, het laatste gezichtje komt overeen met ‘heel veel pijn’. Aan het kind wordt gevraagd het gezichtje aan te duiden dat overeenkomt met zijn pijnbeleving. 

De CAS (Colour Analogue Scale) is een pijnlat met een rode driehoek. Daarbij moet het kind een schuivertje naar boven of beneden bewegen. De onderkant van het latje komt overeen met ‘geen pijn’; de bovenkant met ‘heel veel pijn’. Aan de achterkant kan de verpleegkundige een score aflezen die de pijnscore van je kind weergeeft.

Kleine kinderen (baby’s, kleuters) kunnen nog niet spreken of zich vaak nog niet (goed) uitdrukken. Ze laten zien dat ze pijn hebben door te huilen of een pijnlijk gezichtje te trekken of door te wrijven of duwen waar het pijn doet.

Door observatie van een aantal gedragingen kan de verpleegkundige een score geven aan de pijn van je kind:

• Face = gezicht
• Legs = benen
• Activity = activiteit
• Cry = huilen
• Consolability = troostbaarheid

Het is belangrijk dat je kind goed weet wat er gaat gebeuren.

Een goede voorbereiding creëert juistere verwachtingen en neemt de spanning en angst weg. Er bestaan veel leuke boekjes die je kunnen helpen bij de voorbereiding van je kind. Enkele voorbeelden:

• Lucas en de slaapdokter - Boonen S. en Vangehuchten B. - Uitgeverij Clavis.  
• Nijntje in het ziekenhuis - Bruna D. - Uitgeverij Mercis.  
• Muis in het ziekenhuis - Cousins L. - Uitgeverij Leopold.

 Je kind afleiden kan ervoor zorgen dat het minder bewust is van angst en pijn. Bij kleinere kinderen helpt het vaak om voor te lezen, te spelen of naar televisie te kijken. Grotere kinderen vinden soms afleiding in lezen, muziek of computerspelletjes.

Kinderen voelen zich veel veiliger als hun ouders in de buurt zijn en kunnen het best door hun ouders worden getroost en gesteund. Straal rust en vertrouwen uit. Als je zelf angst of onrust toont, kan je ongewild de angst en onrust bij je kind versterken.

• Koudetherapie (bijvoorbeeld ijs) vermindert ontstekingsverschijnselen en zwelling.  
• Warmtetherapie (bijvoorbeeld hot-pack, kersenpitje …) en massage hebben een spierontspannende werking.

Een verdovende zalf op pleister gebruiken we om de huid te verdoven bij een prik: bloedafname, infuus, aanprikken van een poortkatheter of andere procedures waarbij de huid wordt gepenetreerd. De zalf verdooft de huid, zodat je kind minder pijn heeft en bij een eventuele volgende prik minder angstig zal zijn.  

Door de toediening van enkele druppels suikerwater te combineren met het zuigen op een fopspeen, creëert men een pijnstillend effect. Suikerwater mag enkel gebruikt worden om kinderen te kalmeren en te troosten bij een procedure of ingreep.

Dit is een gasmengsel van 50 % lachgas en 50 % zuurstof (Kalinox®). Het wordt via een masker toegediend en gebruikt om angst en pijn te verminderen tijdens een invasieve procedure. Kalinox laat je kind niet slapen, maar zorgt er wel voor dat het zich ontspant, waardoor het onderzoek of de behandeling vlotter kan verlopen.