Cognitieve communicatiestoornissen

Een cognitieve communicatiestoornis is een stoornis in het communiceren. Het kan onderstaande ongemakken veroorzaken:

• Pragmatische problemen: je ondervindt problemen met het functioneel gebruik van taal in een context. Je hebt onder andere problemen met:

1. Het impliciet en expliciet verbinden van informatie uit zinnen op conversatieniveau;
2. Het vertellen van een samenhangend verhaal;
3. Het geven van de juiste hoeveelheid informatie (soms geef je te veel info, dan weer te weinig);
4. Het structureren van jouw verhaal (begin, midden, eind);
5. Het correct interpreteren en het gebruiken van non-verbale communicatie (mimiek, gebaren, intonatie, …).

• Stoornissen in sociale cognitie: je hebt moeilijkheden met de mogelijkheid om gedachten, overtuigingen, gevoelens en intenties van anderen te interpreteren, conclusies te trekken, gedrag te voorspellen en die te onderscheiden van de eigen gedachten, gevoelens, overtuigingen.
• Moeite met je begrip: je ondervindt moeilijkheden met alternatieve betekenissen, het herkennen van semantische relaties, figuurlijke taal, impliciete betekenissen, indirecte verzoeken. Daarnaast ondervind je ook problemen met de structuur van een conversatie, het trekken van conclusies, het begrijpen van emotionele inhoud en humor.
• Problemen met een prosodisch aspect: je ervaart moeilijkheden met je spreekritme, spreektempo, intonatie en klemtoon. Ook het interpreteren van gevoelens of intenties van de luisteraar kan moeilijkheden geven.
• Affect: de uitwendige beleving van jouw emoties wordt niet weerspiegeld door de externe expressie van jouw emotie. Je maakt minder gebaren en maakt minder gebruik van gezichtexpressie.
• Niet-talige cognitieve stoornissen: je hebt moeite met je aandacht, geheugen en executieve functies.

Deze stoornis wordt veroorzaakt door een trauma, rechterhemisfeer letsel of een neurodegeneratieve aandoening, zoals dementie en MS.